Żmija zygzakowata to jedyny w Polsce gatunek jadowitego węża. Wąż ten na ogół boi się człowieka. Ucieka przed nim, jeśli tylko ma taką możliwość. Atakuje zazwyczaj odruchowo, gdy nie ma możliwości ucieczki.
Żmija zygzakowata ma płaską głowę o trójkątnym zarysie, wyraźnie oddzieloną od reszty ciała. Może osiągnąć ponad metr długości.
Jej ulubionym środowiskiem życia są polanki, podmokłe lasy, stosy kamieni na pograniczu pól i lasów, zwłaszcza w okolicach górzystych. Doskonałym miejscem rozrodu dla tych gadów mogą być przydomowe ogródki skalne, gdzie szczeliny między kamieniami stanowią schronienie, a z kolei warstwy trocin czy kory stwarzają im dobre warunki termiczne.
Ukąszenie żmii nie boli
Jak wskazują leśnicy, samo ukąszenie tego jadowitego węża w ogóle nie boli.
- Pozostają po nim dwa niewielkie ślady od zębów jadowych -
opisuje Edward Marszałek, rzecznik RDLP w Krośnie.
Sama rana jest często niezauważalna; dwa drobne „otarcia" naskórka, które jednak wkrótce zaczynają puchnąc i boleć, pojawia się duszność.
Dorosły, zdrowy człowiek powinien przeżyć ukąszenie bez większych komplikacji. Niebezpieczne mogą być jednak ukąszenia w twarz i szyję, z uwagi na szybkie przemieszczenie się jadu w krwiobiegu.
Żmije i ich jad mogą być rzeczywistym zagrożeniem dla dzieci. Toksyczność jadu jest odwrotnie proporcjonalna do wagi ciała ofiary. Jeżeli już dojdzie do ukąszenia, należy szybko podać antytoksynę w zastrzyku. Jad tego gada jest też niebezpieczny dla osoby będącej pod wpływem alkoholu.
Wygląd żmii zygzakowatej
Grzbiet o zabarwieniu brązowym, srebrzystoszarym, żółtawym, oliwkowozielonym, niebieskoszarym, pomarańczowym, czerwonobrązowym lub miedzianoczerwonym. Na grzbiecie ciemniejszy od barwy podstawowej zygzak, tzw. „wstęga kainowa”. Zygzak nie zawsze jest widoczny. Pionowa źrenica. Płaska głowa o trójkątnym zarysie, wyraźnie oddzielona od reszty ciała. Ciało zwęża się w kierunku głowy. Łuski na głowie tworzą wzór przypominający literę X, Y lub V.
Żmija a padalec
Wielu spacerowiczów i turystów często myli żmiję z innym gatunkiem. Mowa o padalcu.Jest to beznoga jaszczurka, przypominająca węża. Jedną z cech odróżniających padalca od węża jest to, że głowa padalca jest zrośnięta z tułowiem bez żadnego zwężenia, trudno jest rozpoznać, gdzie kończy się jego głowa a zaczyna, tułów. Kolejną różnicą jest obecność otworów usznych, których u węży brak.
Padalec, podobnie jak inne jaszczurki, broni się przed atakiem, odrzucając część własnego ogona. Długość jego ciała dochodzi do 50 cm, z czego połowa przypada na ogon. Poluje wieczorem i w nocy na nagie ślimaki, dżdżownice i owady. Jest jajożyworodny.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.