Uchwały w sprawie zamiaru likwidacji Szkoły Podstawowej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Staniszewskiem oraz Szkoły Podstawowej im. Marii Konopnickiej w Zielonce pojawiły sie na ostatniej sesji, 27 lutego.
Zgodnie z przedstawionym projektem obie szkoły łącznie z oddziałami przedszkolnymi, które się w nich znajdują, miałyby zostać zlikwidowane z dniem 31 sierpnia 2020 roku. Kontynuacja obowiązku szkolnego dla dzieci z obydwu zlikwidowanych szkół miałaby się odbywać od 1 września 2020 roku w Szkole Podstawowej w Raniżowie. Przedszkolaki ze Staniszewskiego i Zielonki również miałyby zostać przeniesione do przedszkola znajdującego się w Raniżowie. Dzieciom w wieku szkolnym miałby zostać także zapewniony dowóz do placówki.
Za mało uczniów
Jak wyjaśniono na sesji, wpływ na podjęcie przez Radę Gminy Raniżów uchwały intencyjnej o zamiarze likwidacji obydwu placówek powinny mieć m.in. ich wysokie i wciąż rosnące koszty utrzymania.
Likwidacja szkół uzasadniona jest również, zdaniem urzędników, małą liczbą uczniów do nich uczęszczających. Według stanu na dzień 30 września 2019 r. do szkoły w Staniszewskiem uczęszcza pięcioro uczniów. Taka sama sytuacja jest w przypadku szkoły w Zielonce. Więcej dzieci liczą tamtejsze oddziały przedszkolne: w Staniszewskiem - 11 dzieci i w Zielonce - 8.
- Zgodnie z posiadaną przez organ prowadzący wiedzą na temat społeczności lokalnej, można stwierdzić, iż znaczny procent dzieci zameldowanych w obwodzie nie uczęszcza do tych szkół. Spowodowane jest to bądź wyjazdami zagranicznymi rodziców za pracą, bądź pobieraniem nauki w innych szkołach (np. do szkoły w Raniżowie) - wyjaśniają urzędnicy w uzasadnieniu do uchwały.
Większość "za"
Po długiej dyskusji, ostatecznie, decyzją radnych, uchwała w sprawie zamiaru likwidacji szkoły w Staniszewskiem została podjęta. "Za" uchwałą zagłosowało 12 radnych, trzech pozostałych (Kazimierz Mikołajczyk, Eugeniusz Makusak i Roman Olszowy) było przeciwnych.
Z kolei "za" zamiarem likwidacji szkoły w Zielonce, po bardzo krótkiej dyskusji, zagłosowało 11 radnych, czterech było przeciw (Roman Olszowy, Eugeniusz Makusak, Jan Puzio i Kazimierz Mikołajczyk).
