Zostaje pan na nowy sezon. Nie było to takie oczywiste tuż po sezonie.
- Parę dni temu spotkałem się z wiceprezesem Andrzejem Skowrońskim. Zbiliśmy "piątki", mamy wspólny język. Nie spocznę, dopóki nie osiągnę celu, a jest nim awans do 4. ligi. Taką samą ambicje ma prezes, wspólnie zmierzamy do jej realizacji.
Co z zespołem?
- Mamy niezłe fundamenty. Musimy się doskonalić, bo żeby awansować, trzeba zrobić postęp. Zawodnicy wiedzą, do czego zmierzamy. Walczyliście ambitnie w ostatnim sezonie, jesteśmy bogatsi o doświadczenie. Musimy pracować w dużej mierze nad mentalnością tych młodych ludzi. Cały czas trzeba dźwigać głowy do góry, bo potencjał jest duży, a ja muszę go wykorzystać.
Na wiosnę do meczu z Wiewiórką były punkty i obiecująca gra.
- Chłopaki szybko "łapią" schematy, które im wpajam. Meczu jednak nie da się idealnie zaplanować. W Wiewiórce o naszej słabej postawie zdecydowały złe wieści napływające z Dębicy. Chłopaki wiedzieli, że Wisłoka rozmontowuje Chemika i nasz wynik już nie miał żadnego znaczenia.
Działaczom i sponsorom Sokoła może już brakować cierpliwości.
- Piłka uczy pokory. Sport nie lubi niecierpliwych. My skupimy się nad, by dopracować element zaskoczenia w tej niełatwej lidze. Nie ma wątpliwości co do tego, że będziemy stawiani w roli faworyta. Dwa razy sklejałem ten zespół do kupy i teraz powinno mi być łatwiej, bo 80 procent chłopaków zostaje. Drzwi do szatni trzeba było otworzyć, trochę ją przewietrzyć, dopuścić świeżej krwi. Dużo jednak dał nam przepracowany wspólnie rok. Nie ma co ukrywać, że dołączenie do kadry chłopaków z Kolbuszowianki dodało jakości.
Więcej w 27 numerze Tygodnika Korso Kolbuszowskie
