Wiersze naszej Czytelniczki Lucyny Kwaśnik

Jeżeli także chcielibyście podzielić się swoją twórczością, zapraszamy do kontaktu z naszą redakcją.

Publikujemy wiersze naszych Czytelniczki Lucyny. 

Jesienna miłość

Zaplątała się w srebrne pajęczyny
Babiego lata poczętego w grzechu
W tanecznym szale pragnęła tamtej dziewczyny
Z ustami obłąkanymi i nocy pełnej śmiechu

Biegała po polach boso jak wariatka
W długiej sukni z pereł srebrnej rosy
Pomiędzy drogami rozsiewała ból miłosny
Pękała z zazdrości rozczesując włosy

Szukała twojego imienia wśród liści leszczyny
Nie chciała puścić tej miłości z wiatrem
Nie chciała zapomnieć tamtego chłopczyny
Chciała by jeden ciepły dotyk był drogowskazem

Od zawsze

Jej zapach, kruchość i barwy

Melancholię krótkiego dnia i wrzesień

Od zawsze kochałam jesień

Samotne spacery po lesie

Szelest liści bez ostrzeżeń

Kojącą ciszę lasu i cienie

Od zawsze lubię jesień

Kiedy liście zmieniają kolory

Tworzą cudowne rdzawe wzory

Z dala od problemów i zamierzeń

Od zawsze kocham jesień

Bo niczego nie udaje

Nie tłumaczy tylko daje

Pozwala odnaleźć siebie w palecie barw

Od zieleni przez czerwień po brąz

Rozterki

Idzie jesień z deszczowymi obłokami

W koszu niesie sok malinowy i polopirynę

Głowę pełną ma niezdrowych rozterek

Ktoś kichną

Ktoś sapną

Ktoś zakaszlał

A ktoś wytarł nos

Chmury ciężkie płyną nisko

Śmiać się nie chce, bolą kości

Boli głowa, boli niemal wszystko

Idą chłody, nadciąga zima

Nic już czasu nie zatrzyma

Ciepły koc i puszyste skarpety

Termofor z szafy wyjęty

Ktoś zakaszlał

Ktoś zaprychał

Ktoś zasyczał

A ktoś zasnął bez nakrycia

Nawet lis białorudy

Chodzi drogami jak przytruty

Ciepłe lato szybko nie powróci

Ale czy warto o to co było z losem się kłócić