Szopka Noworoczna czyli 2022 rok w powiecie kolbuszowskim z przymrużeniem oka [ZDJĘCIA]

Scena I

W szopce narodził się Jezus. Maryja z Józefem czuwają nas Dzieciątkiem. Nagle do szopy przyjeżdża kontrola z Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Kolbuszowej. W środku pojawia się Małgorzata Hariasz, kierownik ośrodka pomocy. Przychodzą też pastuszkowie - poseł Zbigniew Chmielowiec i Tomasz Buczek, lokalny działacz.

Żołnierz (Małgorzata Hariasz):

Ciepło w tej stajence macie

Czym wy tutaj ogrzewacie?

Może chrustem albo drewnem?

Skontroluję was, to pewne

Pokazywać pieca środek

Czuję śmieci swąd i smrodek. 

Maryja: 

Skąd zarzuty takie macie?

Ludziom palić zabraniacie?

Wciąż są tylko te kontrole

Nie patrzycie na niedole

Ludzie proszą o dodatek

Żeby kupić parę siatek

Węgla, który taki drogi

Nie rzucajcie kłód pod nogi.

Żołnierz (Małgorzata Hariasz):

Wszak to wymysł jest poselski

Inni mówią, że diabelski

Niech tłumaczą się tam w sejmie

Sprawę poseł wnet tu przejmie. 

W stajence pojawia się poseł Zbigniew Chmielowiec. 

Pastuszek I (Zbigniew Chmielowiec): 

Co za krzyki w dzień ten święty?

Czy tu poszło o prezenty? 

Ja wam dam bez liku darów

Złotych, euro i dolarów.

Święty Józef: 

My nie chcemy podarunków

Ani twoich kwaśnych trunków

Chcemy tylko tu spokoju

Bez podwyżek, ciężkich znojów

Sejm wprowadza w bród zakazów

Nie liczymy twych nakazów

Palić w piecach zabraniacie

W Polsce węgla też nie macie. 

Pastuszek I (Zbigniew Chmielowiec): 

Drogi węgiel, gaz i prąd

Czas uciekać chyba stąd

Ja umywam tutaj ręce

Złoże tylko skłon w podzięce

Bo na jesień już wybory

Muszę zadbać o pobory

Posłem nadal chcę tu być

Z wami razem dobrze żyć

Nie załatwię wam niczego

Oprócz wozu strażackiego

Bo we wioskach straży wiele

To są wierni przyjaciele

Bez ich głosów nie dam rady

Do poselskiej wejść gromady.

Do stajenki wpada drugi pastuszek - Tomasz Buczek 

Pastuszek II (Tomasz Buczek)

W Kolbuszowej też inflacja

Taka tutaj sytuacja

Co obiecasz nam w tym roku?

Dasz znów ludziom żyć w amoku?

Ludzie biznes zamykają

Na rachunki wciąż nie mają

Na emeryturę czas już przyszedł

Każdy mówi, żebyś wyszedł. 

Pastuszek I (Zbigniew Chmielowiec)

Co za bzdury tutaj słyszę?

Czy ja ledwo tutaj dyszę?

Poseł ze mnie jest konkretny

Wszyscy mówią, żem prześwietny

Mnie nie czas na odpoczynek

Choć bym stoczył pojedynek

Wygrać te wybory muszę

A wyborców kasą skuszę

Obietnicę rychło złożę

Że im drogi tu pomnożę

Obwodnicę postawimy

Będą mieli tęgie miny

Znów powiedzą, żem ja świetny

Posłem zrobią mnie szlachetnym. 

Jezus: 

Dosyć już o waśniach, sporach

Przyjdzie jeszcze na nie pora

Czyńcie szybko znak pokoju

Bo ja chce tutaj spokoju

Nie chce słuchać waszych sporów

Podać ręce bez oporów

Choć na jeden dzień odłóżcie

Swoje spory i się zgódźcie

Dzień ten święty nam tu nastał

Zróbcie, aby w sercach wzrastał. 

Pastuszek I i II jednym głosem:

Czas odłożyć waśnie nasze

Dla Dzieciny tutaj naszej

Zakopiemy nasze waśnie

Bo Dziecina kwilić zacznie.

Scena II

Królowie przynoszą do stajenki dary dla Jezusa. Są to: burmistrz Jan Zuba, Krzysztof Wójcicki, wiceprzewodniczący rady miejskiej i Michał Karkut, radny miejski.

Trzej królowie chórem: 

Oj, niełatwo się tu dostać

Śnieżnej drodze trudno sprostać

Zima drogi oblodziła

I nas też nie oszczędziła

Ktoś tu zaspał odśnieżanie

Oj, przydałyby się sanie

Albo droga jakaś lepsza

Obwodnica może pierwsza.

Król 1 (Jan Zuba) 

Witaj nam Dziecino miła

Gwiazda nas tu sprowadziła

Dar przynoszę ci niemały

Cukier drogi w kostkach białych

Z prośbą też przychodzę, Jezu

Chce burmistrzem być, nie w Zgierzu

Lecz w małym tym miasteczku

Proszę ciebie aniołeczku

Daj mi głosów, abym wygrał

Moich wrogów stąd tu wygnał. 

Król 2 (Krzysztof Wójcicki) 

Panie nasz o niepojęty

Też przynoszę ci prezenty

Na wielbłądach ci przywożę

Tonę węgla w darze złożę

Jednak za to chcę od ciebie

Byś mi pomógł w mej potrzebie

Ja burmistrzem chcę tu zostać

Ciężkiej pracy w końcu sprostać. 

Król 3 (Michał Karkut) 

Nikt mi jednak nie dorówna

Mych przedmówców z ziemią zrównam

W darze ropę ci przynoszę

I o głosy ciebie proszę

Spraw bym został głową miasta

Kolbuszowa mchem zarasta

Zrobię tutaj Eldorado, 

A nie żadne Kolorado. 

Jezus: 

Trzej królowie tu przybyli

Dary piękne mi złożyli

Jednak was nie poprę wcale

Choć mówicie okazale

Głową miasta może zostać

Ktoś, kto temu może sprostać

Godny władca nam potrzebny

Ktoś niełasy na prezenty

Mądry, szczery, wyrozumiały

Tak burmistrz jest wspaniały. 

Scena III

Herod (Krzysztof Wilk, przewodniczący rady miejskiej), przechadza się po swoim pałacu, rozmawiając z doradcą (Krzysztof Kluza - wiceprzewodniczącym rady).

Herod (Krzysztof Wilk):

Jam jest tutaj władca jeden

Chce mnie strącić z tronu pewien

Chce zagarnąć moje włości

I pogrzebać moje kości

Lecz ja nie dam się tak łatwo

Nie pozbędą się mnie gładko. 

Doradca (Krzysztof Kluza): 

O czym mówisz mój ty panie? 

Kto ma strącić ciebie w planie? 

Herod (Krzysztof Wilk): 

To nic nie wiesz, nie słyszałeś?

Spisku tutaj nie złapałeś? 

Chcą, bym przestał rządzić w mieście

I ustąpił miejsca reszcie

Na mój tron czyha tu wielu

Doradź, pomóż, przyjacielu

Jak uniknąć tutaj zwady? 

Udziel mi tu szybko rady. 

Doradca (Krzysztof Kluza)

Jeśli mogę, to doradzę

Sekret tutaj zaraz zdradzę

Jeśli rządzisz, słuchaj innych

I nie szukaj wielu winnych

Słuchaj, co do ciebie mówią

A problemy cię nie zgubią. 

Herod (Krzysztof Wilk)

Więc mam ulec i się poddać? 

Każdą sprawę innym oddać? 

Wszak to ja mam zdanie tutaj

Ostateczne i posłuchaj

Jam jest szef rady wielkiej

Władzy słuchać mają wszelkiej

Jam tu jest przewodniczący

Z nikim się tu nie liczący.

Scena IV

Do stajenki przyjeżdża Katarzyna Dowbor i ekipa programu Nasz Nowy Dom.

Katarzyna Dowbor: 

Czy ja dobrze tu trafiłam? 

Nigdy tu przecież nie byłam

Szopa stara, dach ze strzechy

Siedzą wszyscy tu za grzechy?

Tych, co byli źli na siebie

Nie pomogli też w potrzebie

Jezus mały w sianie cały

Musisz marznąć tu dla chwały

Nie zostawię cię samego

Już ekipa moja blisko

Pozmieniamy tutaj wszystko

Postawimy nowe ściany

Oraz daszek mały, szklany

Będzie pięknie jak w pałacu

Wszystko będzie na tym placu.

Maryja: 

To wydatek wszak jest zbędny

Nie liczymy na prezenty

Mam marzenie jednak małe

Żeby Boże Słowo całe

Rozsławiło się na świecie

Pomóc wszyscy wszak możecie

Dobroć w sercach wnet rozpalcie

Całe zło na stosie spalcie

Kochać trzeba nam bliźniego

Czy zwiesz bratem, czy kolegą

Od tysięcy lat tu stoję

Proszę ludzi i się boję

Że niebawem pod stajenkę

Tylko jeno osioł i wół przybędą.

Kasia Dowbor: 

Pomagamy, jak możemy

Budujemy i remontujemy

Ludziom życie nowe dajemy

I nigdy się nie poddajemy

Serca innych otwieramy

Dobroć wszędzie rozsławiamy. 

Scena V

Aniołki rozmawiają pod szopką.

Aniołek I: 

Ależ przyszły na nas czasy

Że nie mamy na nic kasy

Węgiel drogi, wszystko w górę

Forsy nam potrzeba furę

Jak tu żyć, jak nie ma za co

Inni tylko się bogacą. 

Aniołek II: 

Co za smutki w dzień tak święty?

Ja tu liczę na prezenty

Choć na chwilę chcę zapomnieć

O problemach i przypomnieć

Że są święta, mój Aniele

Nie stój więc ja głupie cielę

Tylko leć szybko do szopy

I uściśnij Panu stopy

Bo nam Jezus się narodził

Wszystkich z żalu wyswobodzi

Trzeba cieszyć się choć chwilkę

A nie ciągle mieć tę minkę, 

Aniołek I: 

Jak tu cieszyć się mam wielce

Kiedy nawet boli serce

Problem za problemem gania

Już mam dość tego gadania

O uśmiechu i weselu

Wszak drożyzna przyjacielu

Każdy martwi się o jutro

Z tego wyjdzie tylko futro

Nowy Rok jeszcze przed nami

A martwimy się tu sami

Co przyniosą dni kolejne

To zagadki są cholerne

Czy nas będzie stać na chleb

Tego nie wie żadem człek. 

Anioł II: 

Co ty gadasz, pleciesz bzdury

Widzisz tylko czarne chmury

Pan nam przecież dopomoże

Gdy ukłonisz się w pokorze

Wszystkie nasze smutki, troski

Wnet odlecą, to plan boski

Bo Dziecina mała przyszła znów

By nam życie przynieść jak ze snów.

Anioł I: 

Może rację masz Aniele

A ja jak to głupie cielę

Słucham gadki w telewizji

Plotą bzdury na tej wizji

Zamiast słuchać głosu Pana, 

Telewizor mam od rana.

Anioł II: 

Więc się nie dziw mój Aniele

Tylko przestań słuchać wiele

To, co mówią na ekranie

Często bzdurą jest, mój Panie

Więc zastanów się mój miły

Co dodaje tobie siły

Czy smucenie się dzień cały?

Czy śpiewanie tu dla chwały?

Anioł I: 

Już od dzisiaj będę śpiewał

I Dziecinę rozweselał

Dosyć smutków, dosyć złości

Bo dostaję od nich mdłości

A dla wszystkich mam zadanie

Kochać siebie miłe Panie

I Panowie też się cieszcie

Bo nadeszły święta wreszcie

I na koniec wam coś powiem

Jak się tylko o tym dowiem

Że kłócicie się bez miary

Zejdę z góry, będą kary

Od każdego, kto się kłóci

Szczęście wkrótce się odwróci

Więc miłujcie się nawzajem

Wszak jesteśmy jednym krajem.