Jak informuje Barbara Dudzińska, dyrektor Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Kolbuszowej, sanepid został powiadomiony o 95 przypadkach zachorowań na boreliozę w powiecie kolbuszowskim w 2019 roku, w tym jedna osoba zachorowała na neuroboreliozę. Takie dane stacja otrzymuje od lekarzy i przychodni.
Od początku roku 2020 takich przypadków odnotowano zaledwie sześć. Jak podkreśla nasza rozmówczyni, sezon na kleszcze dopiero się rozpoczyna. W chwili obecnej sanepid oraz przychodnie skupione są na panującej w Polsce pandemii koronawirusa, stąd liczba zachorowań może być mniejsza. Przychodnie wykonują znacznie mniej testów na obecność tej choroby.
Jak dodaje dyrektor Dudzińska, w 2019 roku zachorowania rozkładały się równomiernie w każdym miesiącu. Ze względu na łagodną zimę kleszcze zarażały osoby nawet w lutym czy marcu.
Zostaw telefon
Najnowsze badania polsko-słowackie pokazują, że kleszcze, zwłaszcza będące nosicielami groźnych patogenów, m.in. boreliozy, są przyciągane przez promieniowanie elektromagnetyczne o częstotliwości 900 MHz. Nie chcąc złapać kleszcza, lepiej zostawić telefon w domu lub na czas spaceru po lesie i parku, wyłączyć go. W ostatnich latach liczebność kleszczy znacznie wzrosła. Odpowiadają za to przede wszystkim zmiany klimatu, w tym znacznie cieplejsze zimy.
Z najnowszych badań zespołu polsko-słowackiego wynika, że za rozszerzanie zasięgu występowania kleszczy może być też odpowiedzialne coraz powszechniejsze w środowisku promieniowanie elektromagnetyczne. Jego źródłem są stacje radiowe, telewizyjne, telefonii komórkowej i liczne urządzenia mobilne.
Przyciągają pajęczaki
Najnowsze badania naukowe udowodniły, że pole elektromagnetyczne oddziałuje również na kleszcze. Pole to przyciąga te pajęczaki niczym magnes.
Naukowcy przeprowadzili szereg badań. Przeprowadzone analizy wykazały, że kleszcze są wręcz przyciągane przez promieniowanie o częstotliwości 900 MHz. To długość promieniowania standardowo wykorzystywana w większości urządzeń mobilnych, w tym smartfonach. Badaczy zaskoczył fakt, że w kierunku promieniowania elektromagnetycznego podążają chętniej kleszcze zainfekowane, które mogą zarazić nas boreliozą.
Dlaczego kleszcze reagują na promieniowanie elektromagnetyczne? Najprawdopodobniej związane jest to z posiadaniem przez nie tzw. zmysłu magnetycznego. Kleszcze wykształciły go najprawdopodobniej w odpowiedzi na ziemskie siły pola geomagnetycznego. Sztuczne promieniowanie elektromagnetyczne może ten zmysł zaburzać i zwiększać ruchliwość kleszczy.
Ponadto naturalne promieniowanie elektromagnetyczne, które jest w małym stopniu wytwarzane przez każdy żywy organizm, pomaga kleszczom znaleźć odpowiednich żywicieli.
Sygnał dla kleszczy
Najnowsze polsko-słowackie badania mogą zatem wskazywać na to, że telefony, które zabieramy do lasu, emitują fale elektromagnetyczne, które z kolei są idealnym sygnałem dla kleszczy, że zbliża się duży i silny "smakołyk", czyli człowiek.
To z pewnością zła wiadomość dla osób nierozstających się z telefonem nawet na łonie natury. Dobra natomiast dla tych, którzy twierdzą, że dla pełnego wypoczynku warto pozostawić telefon w domu czy samochodzie. W lesie powinniśmy cieszyć się ciszą, spokojem i słuchać śpiewu ptaków, zamiast grającego telefonu.
| - GATUNKI KLESZCZY - - kleszcz pospolity - przed pobraniem pokarmu mierzą około 3-4 mm, napite krwią liczą do 1 cm, - kleszcz łąkowy - drosłe samce i samice przed pobraniem pokarmu mierzą około 3-5 mm, - kleszcz psi - dorosłe samce i samice przed pobraniem pokarmu mierzą około 3 mm, napite krwią samice rosną do 12 mm, - kleszcz jeżowy - dorosłe samce i samice przed pobraniem pokarmu mierzą około 3,5-4 mm, napite krwią kleszcze jeżowe są czasem lekko zabarwione lub białawe, - obrzeżek gołębień - dorosłe samce i samice przed pobraniem pokarmu mają wielkość około 5 mm, napite krwią samice rosną nawet do 10 mm |
| Gdzie możesz spotkać kleszcza? W lesie lub parku krwiopijne pajęczaki najliczniej występują na granicach ścieżek, w miejscach przejścia lasu w łąkę, w wilgotniejszych zadrzewieniach oraz w miejscach gniazdowania gryzoni. Wbrew pozorom częściej można je spotkać na często odwiedzanych ścieżkach niż w zaroślach. |
| - KIEDY NAS ZARAZI - Do zakażenia boreliozą dochodzi wyłącznie za pośrednictwem zakażonych kleszczy. Bakterie dostają się do skóry żywiciela wraz ze śliną żerującego kleszcza. Ryzyko zakażenia zwiększa się wraz z czasem żerowania. |
| - NATURALNA OCHORNA - Kleszcze nie lubią niektórych zapachów, dlatego przed wyjściem do lasu warto użyć jednego z olejków, np. goździkowego, cytronelowego, olejek z drzewa herbacianego, tymiankowego, szałwiowego, z trawy cytrynowej, z mięty pieprzowej, ze słodkich migdałów, paczulowego. Przed użyciem olejków należy je rozcieńczyć. |
| - LECZENIE BORELIOZY - Leczenie boreliozy z rumieniem wędrującym we wczesnej fazie choroby polega na podawaniu doksycykliny albo amoksycyliny przez 14–21 dni. Doksycykliny nie powinno się podawać w czasie ciąży i laktacji oraz dzieciom poniżej 8 lat. Alternatywne leczenie boreliozy u osób uczulonych, lub które nie tolerują powyższych antybiotyków, polega na doustnym podawaniu cefuroksymu. Maksymalny czas trwania zalecanej aktualnie antybiotykoterapii to 28–30 dni. |
| - OBJAWY BORELIOZY - Objawy choroby są zróżnicowane, a niektóre z nich są podobne do innych chorób. Jednym z najczęstszych objawów boreliozy jest zaczerwienienie wokół miejsca wkłucia kleszcza rozszerzające się obwodowo (tzw. rumień wędrujący). Zaczerwienienie skóry w kształcie pierścienia lub owalnej plamy otaczające miejsce ukłucia przez kleszcza jest często obserwowane w ciągu pierwszych kilku dni do tygodnia. Jednak rumień po ukłuciu kleszcza nie występuje u wszystkich pacjentów z boreliozą. Oprócz zmiany skórnej we wczesnych stadiach boreliozy mogą pojawić się bardziej ogólne objawy, takie jak zmęczenie, zawroty i bóle głowy. Następnie ujawniają się różne inne objawy boreliozy, najczęściej w postaci porażenia nerwu twarzowego, widoczne jako porażenie połowy twarzy. Inne rzadsze symptomy mogą obejmować bóle i problemy z sercem, zapalenie stawu (najczęściej kolanowego), aż po poważne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. |
