To najwyższy szczyt polskich Bieszczadów. Tak wygląda Tarnica zimą [ZDJĘCIA]

Artykuł pochodzi z portalu wbieszczady.pl, który jest jednym z bliźniaczych portali grupy AWR Korso. Jeśli interesujesz się pięknem Bieszczad, bogactwem przyrody i fascynującą historią tego regionu, to miejsce stworzone jest właśnie dla Ciebie. 

Bieszczady to dla wielu osób najpiękniejsze góry w Polsce. Szczególnie pięknie prezentują się zimą podczas słonecznej pogody, gdy do zapierających dech w piersi widoków dołącza niesamowity spokój. Bieszczady zachwycają każdego. Sprawiają, że chce się wrócić, aby ponownie wędrować połoninami czy wejść na Tarnicę – najwyższy szczyt Bieszczadów po polskiej stronie.

Najwyższy szczyt polskich Bieszczadów

Szczyt Tarnicy wznosi się ponad 500 metrów nad dolinę Wołosatki i wyróżnia się osobliwą sylwetką. Od sąsiedniego masywu Krzemienia grzbiet oddzielony jest głęboką Przełęczą Goprowską, natomiast z Szerokim Wierchem łączy się charakterystyczną, ostro wciętą w grzbiet przełęczą o wysokości 1286 m n.p.m, od której pochodzi nazwa góry. Wąski, ostry, nieco wydłużony grzbiet góry, z dwoma wyraźnymi wierzchołkami (1346 i 1339 m n.p.m), wyścielają złomiska skał i zdobią bruzdy naturalnych zagłębień, a także resztki wojennych okopów. Z południowej strony opada w dół wysoka skalna ściana, a niżej rozścielają się wielkie pola kamiennego rumoszu.

PRZECZYTAJ TAKŻE: Mniej uczęszczane szlaki w Bieszczadach są nieprzetarte. Warto zabrać ze sobą raczki

Tarnica. Historia krzyży na najwyższym szczycie polskich Bieszczadów

Jakimi szlakami dotrzemy na Tarnicę?

Wołosate – Tarnica (szlak niebieski)

Przejście tym szlakiem zajmuje średnio 2 godziny (ponad 4 kilometry). Wędrówkę rozpoczynamy obok punktu informacyjno-kasowego. Następnie po kilkunastominutowym marszu docieramy do lasu, skąd rozpoczyna się dość strome podejście. W połowie drogi zlokalizowana jest wiata, będąca doskonałym punktem na przysłowiowe złapanie oddechu. Po przekroczeniu granicy lasu zaczynają wyłaniać nam się na horyzoncie piękne widoki na Szeroki Wierch oraz przełęcz wraz z Tarnicą. Dalsza część szlaku – praktycznie na sam szczyt – prowadzi schodami.

Wołosate – Tarnica (szlak czerwony)

W Wołosatem rozpoczyna się też czerwony szlak, zwany również Głównym Szlakiem Beskidzkim. Jest to zdecydowanie najdłuższa trasa na najwyższy szczyt polskich Bieszczadów. Po zakupie biletu kierujemy się według tabliczki w kierunku Przełęczy Bukowskiej/Halicza. Początkowo trasa wiedzie po asfalcie i utwardzonej kamienistej drodze – jest ona mało wymagająca i przez wielu uznawana za niezbyt ciekawą na co wpływ ma brak widoków. Następnie wchodzimy w las i łącznie po 8 kilometrach dochodzimy na Przełęcz Bukowską. Tam znajduje się wiata i szlakowskazy wskazujące dalszą drogę. Będąc w tym miejscu, znajdujemy się zaledwie kilka metrów od granicy z Ukrainą o czym informuje tabliczka z napisem „Granica państwa”, której nie wolno przekraczać.

Z Przełęczy Bukowskiej kontynuujemy marsz szlakiem czerwonym w kierunku Halicza. Od tej chwili trasa wiedzie pośród polnych kwiatów i traw, a rekompensatom wysiłku są widoki na między innymi na Kińczyk Bukowski i stronę ukraińską. Mijamy kilka skałek na grzbiecie zwanym Berdo i wchodzimy na Rozsypaniec. Dalej schodzimy z wysokości 1280 m n.p.m. na 1235 m n.p.m. i chwilę później musimy pokonać podejście pod Halicz, co zajmuje średnio kilkanaście minut. Z Halicza kierujemy się na Przełęcz Goprowską. Na przełęczy szlak czerwony zbiega się z niebieskim, który w prawo odbija na Bukowe Berdo. Idąc na Tarnicę obieramy kierunek przełęczy pod Tarnicą, nazywaną obecnie Przełęczą Krygowskiego. Stamtąd dojdziemy na najwyższy szczyt.

Ustrzyki Górne – Tarnica (szlak czerwony)

Czerwony szlak z Ustrzyk Górnych na Tarnicę to wprawdzie nie najkrótsza, ale za to bardzo widokowa trasa. Dystans szlaku to 7 kilometrów, a przejście zajmuje średnio 3,5 godziny.

Wędrówkę na najwyższy szczyt Bieszczadów można rozpocząć również z Mucznego. Szlak początkowo wiedzie przez gęsty, bukowy las i miejscami jest bardzo stromy. Po około godzinie marszu docieramy do skraju lasu. Po wyjściu na połoninę rozpościera się od razu wspaniały, szeroki widok, który towarzyszy niemal do samego końca wycieczki. Z Bukowego Berda kierujemy się dalej na Krzemień, do którego docieramy po około godzinie. Wrażenie robi widok w dół na Przełęcz Goprowską, gdzie wiodą schody oraz ponownie w górę w kierunku Tarnicy.

Tarnica jako dobry punkt widokowy