Zmarli z powiatu kolbuszowskiego - 2022

Nie ma ich już wśród nas.

Zmarł 2 lutego 2022 roku. Był wieloletnim nauczycielem w Szkole Podstawowej w Kopciach (gm. Dzikowiec).

- Śmierć bliskiej osoby jest zawsze ciosem. Dzisiaj ten cios dotknął nas wszystkich. Odszedł od nas człowiek dobry i szlachetny, nauczyciel wielu pokoleń dzieci i młodzieży. Pozostanie w naszej pamięci jako przyjaciel, pedagog pełen pasji oddany uczniom i naszej szkole, a przede wszystkim człowiek przepełniony dobrem i życzliwością dla innych - wspominali dyrektor i pracownicy placówki w Kopciach.

Zmarł 3 lutego 2022 roku w wieku 73 lat. Urodził się on w Porębach Wolskich (gmina Raniżów). Po ukończeniu studiów w przemyskim WSD przyjął święcenia kapłańskie 15 czerwca 1974 r. w Przemyślu. Pracował jako wikariusz w Szebniach i Przeworsku.

Od 1983 r. do czasu przejścia na emeryturę (2020) był proboszczem parafii w Grzęsce. W 1986 r. został odznaczony przywilejem Expositorium Canonicale, zaś od 2010 r. był Honorowym Kanonikiem Przeworskiej Kapituły Kolegiackiej.

7 lutego 2022 r. w wieku 91 lat zmarł Wilhelm Magda, zasłużony dla Majdanu Królewskiego prezes Towarzystwa Przyjaciół Majdańszczyzny.

Wilhelm Magda urodził się 30 lipca 1930 roku w Majdanie Królewskim. Był on pracownikiem naukowym, w latach 80 pracował na Politechnice Śląskiej jako Kierownik Muzeum Geologii Złóż.

Po przejściu na emeryturę spędzał dużo czasu w rodzinnym domu w Majdanie Królewskim. W 2009 roku założył Towarzystwo Przyjaciół Majdańszczyzny - pełnił w nim funkcję prezesa 

Zmarł 9 lutego 2022 r. Był wieloletnim nauczycielem w Liceum Ogólnokształcącego w Kolbuszowej. Pełnił też funkcję m.in. przewodniczącego rady uczelnianej i instruktora ZHP.

Była także członkiem i założycielem Spółdzielni Mieszkaniowej w Kolbuszowej, członkiem prezydium Związku Piłki Ręcznej w Rzeszowie, członkiem zarządu Klubu Kolbuszowianka, przewodniczącym Rady Osiedla nr 2 (1997 - 2005), czy ławnikiem sądowym. Otrzymał też wiele odznaczeń państwowych i branżowych. Miał 82 lata.

Zmarła 10 lutego 2022 roku w wieku 65 lat. Była cenionym i znanym lekarzem nie tylko w powiecie kolbuszowskim. Miała 65 lat.

- Z wielkim smutkiem przyjąłem wiadomość o śmierci pani doktor Haliny Samojedny – kierownika ośrodka zdrowia w Cmolasie, której de facto byłem pacjentem. Funkcję kierownika ośrodka objęła 1 maja 1989 roku po nieodżałowanym śp. Krzysztofie Koźle, który również w stosunkowo młodym wieku odszedł z tego świata - mówił Eugeniusz Galek, wójt gminy Cmolas.

5 marca, w wieku 69 lat, zmarł Zygmunt Bańka. Był wieloletnim prezesem jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej w Trzęsówce (gmina Cmolas).

Zmarł 12 marca 2022 roku w wieku 86 lat. Urodził się w 1936 roku w Niwiskach. Mieszkał w Kosowach. Z muzyką dorastał od najmłodszych lat. Był kierownikiem w bazie Kółek Rolniczych w Kosowach. Następnie został dyrektorem tworzonego wówczas domu kultury w Niwiskach.

Założył kapelę "Niwa", której największym sukcesem było wyróżnienie podczas Ogólnopolskiego Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu Dolnym nad Wisłą w 1993 roku. 

Zmarł 18 marca 2022 roku w wieku 69 lat. Urodził się w roku 1953. Od najmłodszych lat przejawiał zamiłowanie do muzyki.

Uczył się gry na akordeonie i trąbce, a kiedy zaistniała taka potrzeba opanował umiejętność gry na saksofonie. W 2005 roku był pomysłodawcą i założycielem kapeli ludowej Raniżowianie.

- Był również poetą. Tworzył okolicznościowe wiersze, a także teksty do piosenek i przyśpiewek. Zmarł po ciężkiej chorobie. W naszej pamięci pozostanie jako świetny muzyk i dobry, obdarzony humorem i pogodą ducha kolega - tak wspominał go Jarosław Mazur.

Zmarł 25 marca 2022 roku w wieku 74 lat. Był wieloletnim prezesem Ochotniczej Straży Pożarnej w Mazurach. Tę funkcję pełnił w latach 1984-1996. Wiernie oddanym druhem był od 1972 r.

 Zmarł 29 marca 2022 roku. Miał 78 lat. Był wieloletnim pracownikiem Urzędu Miejskiego w Kolbuszowej.

Jako szef jednego z referatów w magistracie był pomysłodawcą powstania końcem lat 90. pierwszego, malowanego ronda w Kolbuszowej na skrzyżowaniu ulic Obrońców Pokoju, Piłsudskiego i Plac Wolności.

Po przejściu na emeryturę decyzją radnych miejskich został wyróżniony tytułem Zasłużony dla Miasta i Gminy Kolbuszowa.

Zmarła 11 kwietnia 2022 roku. Miała 56 lat. Była ona jedną z osób, które w 2008 roku podjęły decyzję o stworzeniu Stowarzyszenia Rozwoju Wsi Jagodnik "Nasza Wieś"i przejęciu szkoły w Jagodniku (gmina Cmolas), która miała zostać zamknięta.

Placówka pod skrzydłami stowarzyszenia, którego prezesem była Małgorzata Szostak, rozkwitła i radzi sobie bardzo dobrze.

- Była orędowniczką budowy sali sportowej przy szkole w Jagodniku, co w konsekwencji jej marzenia się spełniają. Niewątpliwie była osobą zasłużoną dla Jagodnika - tak wspominał ją wójt Eugeniusz Galek. 

Zmarła 11 kwietnia 2022 roku. Miała 60 lat. Pochodziła z gminy Niwiska. Po wyjściu za mąż przeprowadziła się najpierw do Mielca, a później do Dobrynina.

Cały czas, z małymi przerwami na wyjazdy za granicę, pracowała i związana była z Pocztą Polską. Najpierw w Mielcu, potem bardzo długo w już Niwiskach, a następnie w Kolbuszowej. Na emeryturę przeszła w maju 2021 roku.

- Miła, bardzo kontaktowa, profesjonalna i uprzejma - tak o zmarłej mówiły osoby, które nieraz spotkały ją w okienku pocztowym. 

Zmarła 5 maja 2022 roku w wieku 103 lat. Mieszkanka Huciny (gmina Niwiska) była wdową po Władysławie Pogodzie, skrzypku ludowym.

Pani Waleria urodziła się 4 lipca 1919 roku. W wieku 26 lat (23 czerwca 1945 roku) wzięła ślub z Władysławem. Ślub odbył się w Niemczech, bo właśnie tam para pracowała przez kilka lat.

Zmarła 12 maja 2022 roku w wieku 71 lat. Od 1970 roku była zatrudniona w Szkole Podstawowej nr 1 i nr 2 w Kolbuszowej.

W latach 1985 - 2004 pracowała jako wychowawczyni i nauczycielka chemii w Liceum Ogólnokształcącym im. Janka Bytnara w Kolbuszowej.

- To była bardzo wymagająca nauczycielka. Mimo że nie byłam orłem z chemii, wspominam lekcje z nią bardzo dobrze - tak mówi o nauczycielce jedna z uczennic.

Zmarła 14 maja 2022 roku. Miała 64 lata. Funkcję prokuratora rejonowego w Kolbuszowej sprawowała od 1998 roku. W lutym 2015 roku przeszła na emeryturę.

We wcześniejszych latach swojej kariery zawodowej pracowała także w prokuraturze w Rzeszowie.

Zmarła 18 maja 2022 roku. Miała 64 lata. Funkcję radnej Rady Gminy w Niwiskach sprawowała w latach 2010 - 2014.

Była poetką i animatorką kultury. W 2017 roku wzięła udział w 36. Wąglańskim Maju Poezji. W tym ogólnopolskim konkursie została wyróżniona spośród 357 poetów w kategorii poezji białej. Jury przyznało tylko 16 nagród i wyróżnień.

Kilka lat wcześniej, w 2014 roku, wydała tomik poezji "Niedaleko stąd" i otrzymała wyróżnienie specjalne od Dolnośląskiej Izby Rolniczej: dla poety rolnika.

Zmarł 19 czerwca 2022 roku w wieku 93 lat, a w 66 roku kapłaństwa. Duchowny urodził się 10 czerwca 1929 roku w Krzątce. Święcenia kapłańskie przyjął 17 czerwca 1956 roku.

Jako wikariusz posługiwał w parafiach: Zwoleń, Jasieniec Solecki, Chlewiska, Przedbórz (1960-1961), Iłża, Skórkowice, Kuczki, Skarżysko, Kuczki, Mnin. Pełnił urząd proboszcza w Gierczycach, Bogorii, Przedborzu (1984-1989) i Koprzywnicy.

Został odznaczony godnością kanonika honorowego. 

Zmarła 6 lipca 2022 roku w wieku 84 lat. Była znaną i szanowaną postacią w Cmolasie oraz członkiem zespołu Cmolasianie.

- Brak jest nam jej w zespole. Miała świetne skecze, które też sama tworzyła, śpiewała. Miała świetne pomysły. Będzie nam jej bardzo brakowało. Była aktywna do końca, wniosła bardzo dużo do naszego zespołu - mówił Karol Ziętek, członek zespołu. 

Zmarła 15 lipca 2022 roku. Miała 70 lat. Mieszkanka Kolbuszowej była wieloletnią nauczycielką. Od 1976 roku zatrudniona była w ZSG w Ropczycach.

W okresie od 1980 do 1983 roku pełniła funkcję Komendanta Hufca ZHP Kolbuszowa. Od 1983 do 2007 roku pracowała jako wychowawczyni i nauczycielka w LO w Kolbuszowej. Uczyła historii i wiedzy o społeczeństwie. 

Zmarła 22 lipca 2022 roku w wieku 71 lat. Kierowała miejscowym Kołem Gospodyń Wiejskich w Ostrowach Baranowskich (gmina Cmolas).

Podejmowała wiele inicjatyw integrujących społeczeństwo. Była kreatywna. Miała ogromną chęć do działania. Była inicjatorką m.in. gminnych dożynek. To dzięki niej w Ostrowach reaktywowano KGW. Za swoje liczne działania była nominowana do tytułu Kolbuszowianin Roku 2012. 

28 lipca odeszła Stefania Buława. Była najstarszą mieszkanką gminy Kolbuszowa. Urodziła się 21 kwietnia 1919 roku, pochodziła z Kolbuszowej Górnej.

Kilka miesięcy temu w gronie najbliższych oraz pensjonariuszy i pracowników Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego w Kolbuszowej, w którym przebywał pani Stefania, obchodziła swoje 103. urodziny.

Zmarł 28 lipca w wieku 87 lat. Mieszkał w Kolbuszowej. Był nauczycielem historii, wiedzy społeczeństwie, przysposobienia obronnego w Technikum Rolniczym w Weryni w latach 1960 -1991. Pełnił również funkcję wychowawcy i wicedyrektora szkoły w Weryni.

- Cierpliwy, wyrozumiały i dobry nauczyciel, który wychował wiele pokoleń młodzieży. W swojej pracy zawodowej zawsze starał się kierować dobrem ucznia i szkoły - tak wspominali go byli uczniowie.

Zmarł 5 sierpnia w wieku 64 lat. Był druhem Ochotniczej Straży Pożarnej w Mazurach (gmina Raniżów). W szeregi jednostki wstąpił w 1980 roku.

Zmarł 21 sierpnia w wieku 89 lat. Urodził się 26 grudnia 1933 r. w Kupnie. W roku szkolnym 1964/1965 został przeniesiony do pracy w Zespole Szkół Rolniczych w Weryni, gdzie powierzono mu obowiązki Kierownika Wydziału Kształcenia Zaocznego.

Po 19 latach pracy w kształceniu zaocznym, od listopada 1982 roku został powołany na stanowisko dyrektora Zespołu Szkół Rolniczych w Weryni. Pełnienie obowiązków dyrektora zespołu szkół zakończył 31 sierpnia 1992 roku i przeszedł na emeryturę.

Zmarł 18 września. Przeżył 76 lat. Urodził się w Majdanie Królewskim. Mieszkał w Cmolasie. Znany był jako Julian Wilk. Przez wiele lat był członkiem zespołu Cmolasianie.

- Był bardzo aktywny, a jego obecność w zespole bardzo oczywista. Żadna piosenka wykonana przez zespół nie wybrzmiałaby tak bez niego. Żaden śpiew nie byłby tak donośny. Muzyka i śpiew były jego pasją - tak zmarłego wspominali pracownicy Samorządowego Ośrodka Kultury w Cmolasie.

Zmarła 21 października w wieku 64 lat. Pochodziła z Mechowca (gm. Dzikowiec.). W roku 1982 rozpoczęła pracę jako nauczycielka języka francuskiego, którą z ogromnym oddaniem wykonywała do 2020 roku.

W latach 2007-2012 pełniła funkcję dyrektora Zespołu Szkół im. ks. Prałata Stanisława Sudoła w Dzikowcu.

Zmarła 10 listopada w wieku 63 lat. Zawsze uśmiechnięta, życzliwa, kochająca Dzikowiec - tak zmarłej mówili mieszkańcy sołectwa.

Pracowała w przedszkolu w Dzikowcu i w Weryni. W tej drugiej placówce spędziła 14 lat.

- Jako nauczycielka dawała z siebie bardzo dużo. Wykonała ogrom pomocy dydaktycznych, które w tamtych czasach nie były tak dostępne, jak teraz. Można powiedzieć, że była takim Leonardo da Vinci wśród nauczycieli w przedszkolach - mówiła o niej Weronika Sondej, była dyrektora przedszkola. 

Myśląc o niej, mieszkańcom w pamięci przewijają się liczne dekoracje, których była autorką. Przygotowywała m.in. szopki bożonarodzeniowe, czy ciemnicę na Wielki Czwartek.

Największym jej dziełem była "Legenda o Dzikowcu", wystawiona z okazji 440 lat miejscowości w 2006 roku. Była również autorką portretu ks. Stanisława Sudoła, byłego proboszcza Dzikowca. Jego wizerunek, namalowany przez lokalną artystkę, powielany jest na obrazkach rozdawanych w trakcie procesu beatyfikacyjnego duchownego. 

Za swoją działalność dla społeczeństwa Teresa Opalińska została odznaczona przez prezydenta RP Brązowym Krzyżem Zasługi. 

Zmarł 11 listopada w wieku 89 lat. W latach 1963 - 1969 studiował na Akademii Medycznej w Krakowie. Po egzaminie zdanym 6 czerwca 1969 roku uzyskał tytuł lekarza. Pracował w kolbuszowskim szpitalu, ale też i w przychodniach działających na terenie powiatu kolbuszowskiego. 
- Był niezwykle skromnym człowiekiem. Życzliwym dla pacjentów, do których miał dużo cierpliwości. Zawsze się uśmiechał. Nawet w sytuacjach trudnych ten uśmiech nie znikał mu z twarzy. Był to także bardzo dobrym nauczycielem, o czym przekonałam się, kiedy zaraz po studiach, w 1985 ro u, zaczęłam pracować w szpitalu w Kolbuszowej - tak zmarłego lekarza wspominała doktor Lucyna Wojtaszek. 
Przed przejściem  na emeryturę doktor Kaczmarczyk pracował w Przychodni Rejonowej nr 1 w Kolbuszowej. 

Zmarła 6 grudnia. Miała 50 lat. Była nauczycielką języka angielskiego w szkołach w Mechowcu oraz Cmolasie. 

- Dziękujemy za wspólnie spędzone chwile, za Twoje serce i uśmiech, którego będzie nam bardzo brakowało. Na zawsze będziesz żyć w naszej pamięci i sercach. Do zobaczenia po drugiej stronie… - napisali po jej śmierci pedagodzy ze szkoły w Cmolasie. 

Agnieszka Maciąg przez kilkanaście lat uczyła w cmolaskiej szkole, była także wychowawcą klasy 4. Józef Babiarz, dyrektor Szkoły Podstawowej w Cmolasie zaznacza, że Agnieszka Maciąg była wspaniałym człowiekiem.

Zmarł 9 grudnia w wieku 90 lat. Ks. Józef Mleczko, urodził się 2 marca 1932 r. w Dołach (parafia Porąbka Uszewska). Egzamin dojrzałości złożył w 1950 r. w Liceum Ogólnokształcącym w Tarnowie. W tym samym roku wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, gdzie odbył studia filozoficzno-teologiczne.

Święcenia kapłańskie przyjął w katedrze tarnowskiej, z rąk biskupa Karola Pękali w dniu 24 czerwca 1956 r.

Po święceniach pełnił posługę m.in. w parafii w Cmolasie jako wikariusz od 1.08.1963 do 17.06.1966. Od września 2022 roku przebywał w Domu Księży Seniorów, gdzie zmarł.